روزنامه های چاپ امروز کابل عمدتا به بررسی قیام جنبش ضدطالبان در غزنی و جنجالها بر سر استخراج نفت در حوزه رود آمو در شمال افغانستان پرداخته اند.

روزنامه محور در مطلب نخست خود نوشته که فرماندهان گروه طالبان در شهر کویته و مناطق قبائلی پاکستان سرگرم برنامه ریزی برای حمله به اعضای جنبش مسلحی هستند که اخیرا علیه این گروه در ولایت غزنی در جنوب افغانستان قیام کردند.

به نوشته این روزنامه، گروه طالبان تلاش کردند که مخالفان خود را در غزنی از طریق گفتگو قانع کنند تا دست از قیام بردارند، اما آنها نپذیرفتند. محور نوشته که حالا فرماندهان طالبان در تلاش جلب حمایت برای حمله ای بزرگ علیه قیام کنندگان غزنی هستند و شماری مهاجم انتحاری هم آماده کرده اند.

محور همچنین گزارش داده که علاوه بر غزنی، شماری از رهبران قومی در ولایتهای زابل، غور و برخی ولایتهای دیگر هم برای قیام علیه گروه طالبان آمادگی می گیرند. بر اساس این گزارش، در غور حتی شماری از افراد برای تشکیل یک "جبهه" علیه طالبان جمع شده اند.

نویسنده محور افزوده که جنبش ضدطالبان در غزنی مردم را برای شورش علیه طالبان و بازگشایی مدارس و "استبداد" طالبان تشویق می‌کند و برخی از رسانه‌ها هم با پخش گزارشهایی در این مورد از این جنبش حمایت می کنند. به نوشته محور، قیام کنندگان غزنی جنبش خود را "علی‌الفلاح" نامگذاری کرده اند.

اما هشت صبح در مطلبی سوالهایی را در مورد جنبش ضدطالبان در غزنی مطرح کرده و نوشته که فرمانده این جنبش آمریکا و طالبان را "دشمنان" خود می‌داند، اما سخنگوی وزیر دفاع گفته که یک عضو کابینه از مدتها پیش در این مورد در منطقه کار می‌کند.

نویسنده پرسیده که اگر این گروه آمریکا را دشمن خود می‌داند و دولت هم با آن ارتباط دارد، در آن صورت سرنوشت پیمان استراتژیک با آمریکا چه می‌شود. نویسنده هشت صبح همچنین پرسیده که اگر این الگو در مناطق دیگر تکرار شود، جایگاه ارتش، پلیس و مساله تمامیت ارضی زیر سوال نخواهد رفت.

روزنامه افزوده که اگر این جنبش مانند دیگر گروههای مسلح غیرمسئول شکل بگیرد، این حتمال وجود دارد که اعضای آن وارد بازیهای استخباراتی شوند و آنگاه خود به چالش جدی در برابر دولت تبدیل شود. به نظر نویسنده، عدم پاسخگویی شفاف مسئولان امنیتی، قضیه جنبش غزنی را پیچیده‌تر کرده است.

هشت صبح در مطلب دیگری بر "ضرورت مدیریت معقول" قیام غزنی تاکید کرده و نوشته که این گونه قیامها در صورتی می تواند برای تامین امنیت در افغانستان سودمند باشد که به صورت معقولی مدیریت شوند تا خود عامل تنش دیگری نشوند و بحران دیگری پدید نیاورد.

روزنامه ویسا نوشته که یک شرکت مربوط به الکساندر برنارد، پسر زلمی خلیلزاد، سفیر سابق آمریکا در افغانستان و سازمان ملل، تلاش کرده که پروژه استخراج نفت حوزه رود آمو، در شمال افغانستان را به چالش بکشد.

ویسا افزوده که شرکت آقای برنارد، موسوم به شرکت نفتی تتیس در رقابت با شرکت چینی CNCP برای به دست آوردن امتیاز استخراج نفت حوزه رود آمو شکست خورد و به دنبال آن تبلیغات رسانه ای را علیه استخراج نفت از حوزه آمو به راه انداخته است.

این روزنامه همچنین نوشته که زلمی خلیلزاد و همسرش، چریل برنارد ـ پژوهشگر موسسه راند در آمریکا و بنیانگذار برنامه باستانشناسی موسوم به "پروژه بامیان" هم با استفاده از روابط شخصی خود تلاش داشته اند که پسرش را برای به دست آوردن امتیاز استخراج نفت شمال کمک کنند.

گزارشگر ویسا افزوده که آقای خلیلزاد اخیرا در سفری به شمال افغانستان با ژنرال عبدالرشید دوستم و دیگر رهبران پرنفوذ شمال افغانستان دیدارهایی داشته است. به باور نویسنده، این دیدارها بی‌ارتباط با انتخابات آینده ریاست جمهوری افغانستان هم نبوده است.

روزنامه دولتی انیس در مطلبی نوشته که کار استخراج نفت از حوزه آمو آغاز شده و تا چند سال دیگر افغانستان از لحاظ فرآورده‌های نفتی به "خودکفایی" می‌رسد. روزنامه افزوده که دولت گامهای نخستین را در این راه برداشته و دیگر مردم در گرما و سرما با مشکل کمبود مواد نفتی مواجه نخواهند بود.

انیس با تاکید بر این که استخراج منابع زیرزمینی تنها راه نجات افغانستان از فقر و بیکاری است، نوشته که دولت با توجه به اهمیت این مساله کار استخراج معادن را شدت بخشیده است. روزنامه طرح استخراج مس در معدن عینک در لوگر و آهن از معدن حاجیگک در بامیان در همین راستا روی دست گرفته شده است.

نویسنده این روزنامه دولتی ابراز خوشبینی کرده که کار استخراج "ذخایر خداداد زیرزمینی" در افغانستان این کشور را از وابستگی اقتصادی به "همسایگان آزمند" نجات می‌دهد. نویسنده افزوده که این کار در آستانه خروج نیروهای بین المللی از افغانستان بسیار اهمیت دارد.

راه نجات عکسی از بی‌بی‌سی که آرامگاه ترک برداشته محمود غزنوی را نشان می‌دهد، در صفحه نخست خود چاپ کرده و در مقاله‌ای از کندی روند آماده‌سازی غزنی برای نامگذاری غزنی به عنوان "پایتخت فرهنگ جهان اسلام در سال ۲۰۱۳" به شدت انتقاد کرده است.

روزنامه افزوده که از اعلام تصمیم وزیران فرهنگ کشورهای اسلامی در طرابلس در سال ۲۰۰۷، پنج سال می گذرد و علی‌رغم هشدارهای نهادها و رسانه‌ها، هنوز هم کار چندانی از سوی حکومت و نهادهای مربوط برای آماده‌سازی غزنی انجام نشده است.

راه نجات با علی‌احمد محمدی، معاون والی غزنی در این مورد گفتگو کرده و او در بخشی از این گفتگو از کشورهای اسلامی انتقاد کرده که در طرحهای مربوط به آماده‌سازی غزنی سهم لازم نگرفته‌اند. به گفته او، با اینکه هیئتهایی از کشورهای ایران، عربستان سعودی و مصر آمدند، اما در عمل کاری نکردند.